Kerstgedachte 2023

Dit jaar een kerstgedachte die iets anders is dan andere jaren. Dit jaar met een vleugje G.B.J. Hilterman. Helaas kon ik dit jaar niet om een beetje politiek heen, omdat alles nu zo gepolitiseerd en gepolariseerd is. De kernboodschap blijft hetzelfde: mededogen voor hen die het minder hebben, door armoede, oorlog of andere omstandigheden. Ik wens iedereen vrede, voedsel en vrijheid.

4 mei 2023

De afgelopen dagen gekeken naar “Fury”, “Allied”, “Valkyrie”, “Zwartboek” en “De Tweeling”. Met name de laatste vier bevatten veel “wat is goed en wat is kwaad”. In dat rijtje passen ook goed: “Defiance”, “The Good Nurse” en “A call to spies”.
Nu mijn ouders er al een tijdje niet meer zijn, moet ik rond 4 en 5 mei wel steeds meer aan hen denken. Ze hebben de Tweede Wereldoorlog heel bewust meegemaakt en dat maakt mijn broers, mijn zus en mij volgens de statistieken tweede generatie slachtoffers. Zo hebben we ons nooit gevoeld denk ik, maar op een gegeven moment ontdekte ik wel dat wij andere waarden hebben meegekregen dan onze generatiegenoten, die vrijwel allemaal ouders hebben die babyboomers zijn. Ik snap mijn generatiegenoten en babyboomers vaak ook niet.

Wat mij vaak het meeste ontroert in deze films en in het dagelijks leven is barmhartigheid aan de ene kant en bittere afwijzing aan de andere kant, elkaars uitersten. Zoals in “De Tweeling” en “Zwartboek” heel sterk naar voren komt.
Mij raakt het herdenken op 4 mei ieder jaar meer. Zal de leeftijd wel zijn. In coronatijd kreeg ik er nog een knoop in de maag bij, maar dat is een onbespreekbaar taboe. Het werkelijke probleem lijkt me dan dat taboe.

Dit jaar was er op 4 mei een andere knoop in de maag, ook een taboe: Doden herdenken en een bespreking over wapenleveranties, dat voelt zeer ongemakkelijk. Mag je dat nog zeggen?

We vieren op 5 mei vrijheid. Vrij van tyrannie. Het vrije woord. Vrijheid van overtuiging.
Ik bid iedere dag voor vrede. En iedere dag word ik letterlijk verdrietig als ik militaire spierballentaal hoor: “We moeten vechten, wapens, oorlog.” Zijn mijn broers, mijn zus en ik dan de enigen met ouders die voor de verschrikkelijke ellende van oorlog hebben gewaarschuwd?

De Tweeling (Film, 2002) - MovieMeter.nl

Kerstgedachte 2022

Vrijwel ieder jaar schrijf ik een kerstgedachte. Dat viel mij in 2020 en 2021 zwaar. Kerst is een moment van barmhartigheid en dat is een deugd die mij bijzonder aanspreekt. De tweede deugd is mededogen. De derde is vergeving. De vierde zelfbeheersing en de vijfde veerkracht. Deze deugden lijken verder weg dan ooit. De vierde en de vijfde zijn vooral op het innerlijk gericht.

In 2020 en 2021 zijn onze deugden, waaronder deze vijf, tot op het uiterste op de proef gesteld. Mensen troffen zich in kampen tegenover elkaar en dat verdriet werd door overheden en media aangemoedigd. Daaraan is in 2022 helaas niets veranderd. Behalve een ding dan. Wereldwijd maar ook in Nederland vroegen verschillende media om algehele vergeving. De derde deugd. Nu ben ik en zijn mensen in het kamp waar mijn familie en vrienden in gegooid zijn van nature buitengewoon vergevingsgezind. Maar dit verzoek om vergeving kwam nogal zelfzuchtig, zonder enige zelfreflectie om niet te zeggen egoïstisch. De media kwamen erachter dat ze de overheden en NGO’s in 2020 en 2021 klakkeloos hadden nagekakeld. Wij wisten dat natuurlijk allang, zo ongeveer in 2020. Media, “you had one job,” zouden wij willen zeggen.

Maar ook nu gaat dat onverdroten door. Er is oorlog en ik ben tegen oorlog. Mijn ouders hebben het meegemaakt en het heeft alleen ellende gebracht. Helaas is er soms ferm militair optreden nodig om een totalitair regime te stoppen. Daaraan hadden mijn ouders en hebben mijn familie en ik hun vrijheid nu te danken en daar zijn wij dan ook iedere dag dankbaar voor. Maar wapens sturen naar een land dat in oorlog is met Rusland, een kern acht, dat leidt tot bloedvergieten en zal in 2023 escaleren tot een oorlog die de vorige zal doen verbleken. Ik ben voor vrede en de begint aan de vergadertafel, niet in een tank. Roepen dat Rusland een ander land heeft binnengevallen, ook al is dat waar, helpt niets. Gelijk hebben is iets anders dan gelijk krijgen om nog maar te zwijgen van het bereiken van vrede.

Onze regering geeft meer geld uit aan wapens dan aan het helpen van haar inwoners, die het momenteel heel zwaar hebben, emotioneel en financieel. Mensen zijn verwijderd van elkaar en onze regering doet niet som die kloof te verkleinen, zij roept zelfs op tot het beperken van vrijheid van meningsuiting en het verbieden van politieke partijen. In welke vrije democratie is dat goed te praten? Zijn het juist niet overheden, wier macht ingeperkt moet worden? Overheden die meedogenloos zijn geweest in plaats van barmhartig, stug in plaats van mededogend?

We hebben veerkracht nodig en zelfbeheersing als het gaat om macht in het groot en zelfbeheersing waar het gaat om de menselijke maat tussen mensen onderling. De tijd van onbeheerst schelden op mensen die zich niet gedwongen wilden laten vaccineren is voorbij. De ongevaccineerden waren, zijn en blijven barmhartig, mededogend en vergevingsgezind naar andersdenkenden.

Het enige wat wij terugvragen is hetzelfde. Het zou de wereld zoveel mooier maken, is dat te veel gevraagd?

Mijn hart gaat uit naar zovelen, die het nu zwaar hebben, vaak mentaal en financieel. In de kou aan de kerstdis zitten dat wens je niemand toe. Ook zijn er mensen, die niet aan tafel zitten maar op straat. Dat maakt mij deemoedig. Laten we omzien naar hen, die het minder goed hebben dan wij. Niet omdat het ook jou kan overkomen, maar omdat het hen is overkomen.

Ik wens u allen veel warmte, liefde, mededogen en veerkracht.

Marcus Rolloos

Relativeren

Zaterdagavond. Een mooi moment om naar een conference van Pieter Derks te kijken en te luisteren. De show “voor wat het waard is”. Wat een heerlijke combi van cynisme, ironie, humor en serieuze puntjes, steevast de ideale succes mix voor cabaret.

Een ander element van humor en cabaret is relativeren. Maar relativeren is, hoe mooi ook, wel een luxe. Soms valt er nu eenmaal weinig te relativeren. Kun je de dood relativeren? Misschien als de overledene oud is. Armoede? Dat lijkt me toch lastig. Alhoewel liefde, empathie en mededogen in die situatie helpend kunnen zijn, maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Is huilen in een mooie auto gemakkelijker dan in een tram? Geen idee. Ik zit ongeveer net zo vaak in een tram als in een mooie auto. Maar misschien is dat verwend en is mijn auto prachtig. Ik word op de snelweg regelmatig door een kleine auto ingehaald en dan denk ik: misschien is dat wel een luxe: een kleine auto zodat je genoeg geld over houdt om bekeuringen voor te snel rijden te kunnen betalen.

Alles is maar relatief. Je kan je huis vol hangen met LED lampen, maar als je dan vol “gas” optrekt bij het stoplicht met je Tesla, had je net zo goed die gloeilampen in hun fitting kunnen laten zitten en langzaam kunnen accelereren met je EV.

ik twijfel daarom soms

De gascrisis

Jaren geleden, toen ik als zelfstandig energie adviseur bedrijven adviseerde, gastlessen gaf en workshops verzorgde, noemde ik vaak de geopolitieke afhankelijkheid door fossiele brandstoffen als argument om meer eigen verantwoordelijkheid te nemen voor onze energie huishouding. Willen we wel afhankelijk zijn van bijvoorbeeld Rusland?

Toch had dat verhaal toen al een keerzijde. De EU is ooit ontstaan uit de idee, dat we oorlog in Europa kunnen voorkomen, door economisch samen te werken. Dus dat kunnen we met Rusland ook zou je zeggen. Vrede lijkt nu echter verder weg dan ooit en dat maakt mij verdrietig als mens, als vader en als duurzame energieman. Ik zet mij iedere dag in voor duurzame energie voor een betere welvaart en betaalbare energie. Wordt vervolgd.

Gemeenteraad Rotterdam trekt stekker uit WLQ+

Op 14 oktober stemde de gemeenteraad van Rotterdam unaniem in met het stoppen van WLQ+, het plan om een “leiding door het midden” aan te leggen met warmwater restwarmte van Rotterdam naar de regio Leiden. Voor mij is dat reden voor champagne, want het was, ook in de ogen van een aantal raadsfracties in Rotterdam, een onzalig plan. Er is 300 miljoen euro in gestoken, die nooit terugverdiend gaat worden. Uit de mond van raadsleden in Rotterdam konden wij optekenen dat “geprobeerd is om de financiën rond te krijgen door meer klanten te vinden”. Die klanten, dat waren wij in de regio Leiden dan natuurlijk. Maar dan nog zou het een extreem kostbaar verhaal zijn geworden. Goed dat deze bodemloze put gestopt is.

Ook de motie “Stoppen is geen falen” werd unaniem aangenomen.

Tevens werd het amendement “Afwikkeling WbR risicovol project”, een initiatief van de VVD, unaniem gesteund door de gemeenteraad. Daarmee is het einde van het warmtebedrijf mogelijk nabij. Maar de WLQ+ leiding naar Leiden gaat dus niet door en dat is een zeer verstandig besluit.

College van B&W stelt voor om te stoppen met warmtebedrijf

Het College van B&W stelde op 6 oktober voor om te stoppen met Warmtelinq (WLQ+), de warmwaterleiding die de regio Leiden van warm water had moeten gaan voorzien. Ik ben altijd een verklaar tegenstander geweest van deze leiding omdat:

  • De leiding te lang is, waardoor het water in de winter, wanneer de warmte nodig is, teveel afkoelt en halverwege moet worden bijverwarmd …. met aardgas. (en daar moesten we vanaf?);
  • De warmte niet duurzaam is; het legaliseert restwarmte van een op zich niet duurzaam proces, waar we langzamerhand juist van af gaan stappen, zoals afvalverbranding (we moeten steeds minder afval produceren) en restwarmte van de petrochemische industrie;
  • Er een nieuw warmwaternetwerk van deur tot deur zou moeten worden aangelegd, wat een exorbitante investering vergt die alleen met een afgedwongen monopolie kan worden terugverdiend;
  • Er een uitstekend netwerk ligt voor verwarmen, namelijk het gasnet, dat prima verduurzaamd kan worden tegen lage investeringen en lage kosten;

https://www.nrc.nl/nieuws/2021/10/06/college-rotterdam-wil-stoppen-met-warmteleiding-naar-leiden-a4060936?utm_source=twitter&utm_medium=social&utm_campaign=twitter&utm_term=20211006

motie niet-handhaven corona-toegangsbewijs Oegstgeest

op 23 september diende ik een motie in die de burgemeester oproept om het Corona-ToegangsBewijs (CTB, ook wel coronatoegangspas of qr-code) niet (actief) te handhaven. Kort gezegd komt het erop neer dat ik de burgemeester en de handhavers oproep om hun eed op de grondwet serieus te nemen daar deze boven een normale wet zoals de wet over het handhaven van het corona-toegangsbewijs. De motie werd door mijzelf à titre personnel ingediend.

De gehele gemeenteraad van Oegstgeest stemde tegen. Inmiddels is een motie met een gelijkluidende oproep in Den Haag aangenomen. Daar stemde de VVD-fractie in de gemeenteraad van Den Haag vóór die motie, zij het dat in die motie het motief was om de horeca te ontzien, niet een beroep op grondrechten, zoals in mijn motie. Het effect is echter hetzelfde.

Wat mij opviel in het debat in de gemeenteraad van Oegstgeest, is dat niemand, geen enkele fractie, ook maar refereerde aan grondrechten en fundamentele vrijheden, waaraan mijn motie refereerde. In plaats daarvan sprak het CDA van “wetteloosheid” en ook D66 en Pro spraken zich in vergelijkbare bewoordingen uit. Een treurig moment voor Vrijheid en Democratie.

1 april grap: Betaald parkeren in Oegstgeest

Op 30 maart twitterde Marcus Rolloos van de VVD-fractie Oegstgeest over een plan voor betaald parkeren in Oegstgeest. Op 1 april verscheen een artikel daarover in het Leidsch Dagblad. Uiteraard was dat een 1 april grap! Natuurlijk wil de VVD geen betaald parkeren in Oegstgeest. Wij zijn daar rabiaat tegenstander van en dat zal zo blijven. U kunt ook wat dat betreft blijven rekenen op de VVD. Wel vragen wij aandacht voor onze verkeersenquête. Wilt u deze invullen? Dat kan hier.